Eerst een vooral bedankt voor je interesse in mijn verhaal over het bouwen van mijn eigen sjamaan drum. Het verhaal dat ik je ga vertellen is er één dat mij nauw aan het hart ligt omdat het mij dichter gebracht heeft bij mijn authentieke zelf. Ik heb door het bouwen van mijn eigen drum niet enkel mezelf beter leren kennen, maar ook mijn spirit guides. Het is een ervaring die ik voor altijd zal blijven koesteren en nooit meer zal vergeten. En ik wil die ervaring graag met jou delen zodat de herinnering blijft leven, maar ook om jou te raken en te inspireren. Daarom heb ik geprobeerd om op een creatieve manier door de combinatie van muziek, tekst en beelden je mee te laten proeven van mijn beleving. De muziek is bedoeld om het verhaal meer kracht en emotie bij te zetten. Het geeft weer hoe ik mij in dat moment gevoeld heb.
Verlangen naar een eigen drum.
Mijn verlangen om een eigen sjamaan drum te hebben werd aangewakkerd eind augustus van dit jaar tijdens het Magic Zen festival. Ik heb daar mijn allereerste drumcirkel meegemaakt en ik was helemaal overdonderd door wat het teweeg heeft gebracht bij mij. Ik voelde mij zo verbonden met Moeder Natuur en alle mensen die daar aanwezig waren door de beat of the drum. Door de connectie die het geluid maakte met iedereen die daar aanwezig was. Het was echt een magische en unieke ervaring. Die dag is mijn innerlijke sjamaan ontwaakt.
(Muziek: Mother I Feel You – Windsong Martin)
Ik had al eerder kennis gemaakt met een sjamaan drum tijdens een korte opleiding ‘Muziek en Klank in Therapie’. Maar ik was me er toen nog niet van bewust hoe speciaal het instrument werkelijk is of wat sjamanisme nu net inhoudt. Ik wist enkel dat ik er tot aangetrokken werd. Het voelde alsof ik een missing link had gevonden om mijn missie om mensen te helen, inspireren, raken,… kracht bij te zetten.
Ik laat me leiden door het hert en de wilg.
Ik heb niet lang getwijfeld om me in te schrijven voor een workshop om mijn eigen drum te bouwen. Ik was heel dankbaar en blij toen ik ontdekte dat ik deze workshop kon volgen bij dezelfde persoon waarbij ik mijn eerste drumcirkel ervaren heb. Een week voor de workshop mocht ik een huid gaan kiezen voor mijn drum. Op de website stond in geuren en kleuren uitgelegd wat de betekenis was van de beschikbare dierenhuiden en het soort hout dat gebruikt werd. Ik was, na het uitpluizen van de website, al volledig overtuigd van mijn keuze. Tot ik, voor het kiezen van de huid, enkele drums mocht uitproberen en mijn buikgevoel liet spreken. Ik ging oorspronkelijk kiezen voor de huid van een koe omwille van de vrouwelijke energie die ze draagt. Een zachte, fijne en warme energie om vrouwen te begeleiden tijdens de cirkels. Maar uiteindelijk koos mijn intuïtie voor iets anders. Iets waar meer kracht een impact in zit. Ik werd meteen aangetrokken tot een drum met de huid van een hert. Niet door de looks, maar door het geluid dat me raakte tot in mijn kern. Ik kon de trillingen van de bas voelen en het maakte een grote impact op mij. Het was de enige drum die me echt kon raken. De huid van een hert is dunner dan die van een koe en kan daardoor meer gevarieerde en diepere geluiden maken. Door de diepere klanken kan je de trillingen beter waarnemen en voelen.
Het krachtdier hert.
De hinde staat voor zachtheid, zorg, onvoorwaardelijke liefde, zuiverheid en het spirituele pad. Het mannetjeshert wordt wel de koning van het bos genoemd en staat voor onafhankelijkheid, trots en bescherming. Omdat het gewei van een hert zich jaarlijks vernieuwt, staat het hert voor zelfvernieuwing en transformatie. Er komen over de hele wereld verhalen voor over een ongrijpbaar wit hert. Het achtervolgen van het witte hert staat symbool voor de spirituele zoektocht van de mens. Door Mexicaanse stammen werden herten gezien als de eerste ouders van de mens en als zorgdragers voor de aarde.
Als krachtdier weet Hert de weg naar de andere wereld en kan ook anderen daarheen leiden. Doordat ze het onbewuste en het magische voedt, verbindt ze beide werelden. Ze weet dat te veel aarde bekrompen maakt en te veel kosmos zweverig maakt waardoor ze deel uitmaakt van beide werelden omdat beide belangrijk zijn op het pad van spirituele ontwikkeling.
Waar Hert jou mee kan ondersteunen:
- Laat jezelf zien in al je schoonheid, maak jezelf zichtbaar, eerst voor jezelf, dan voor de buitenwereld
• Je stem te laten horen, jezelf te uiten en uit te drukken, en letterlijk contact te houden met de aarde, jouw grond - Onderschat de kracht van zacht niet – hiermee kun je licht in het donker brengen bij jezelf en anderen
- Volg jouw spirituele pad en zorg goed voor jezelf
- Wees minder streng voor jezelf
(Bron: Krachtdieren van Petra Stam)
Willow as spirit guide
De wilg is een van de eerlijkste en betrouwbaarste bomen die Moeder Aarde ons terzijde stelt. De wilg zal altijd voor je klaar staan, nu en voor altijd. Zij is de beste vriend die je ooit kan hebben. Als je troost nodig hebt en een arm om je heen – ga dan naar een wilg en vraag of je tegen haar stam mag leunen. Voel de troost en de kracht die deze wonderbare en magische boom naar jou laat stromen. De wilg geeft je de kracht om verder te kunnen en te overleven, troost en heling. Zij geeft jou de kracht en inspiratie die je nodig hebt om opnieuw te beginnen na een moeilijke periode. De wilg heeft een sterke verbinding met water en daarmee met de maan en het vrouwelijke.
De boodschap van de wilg
De boodschap van de wilg is; Ik geef je de nodige kracht en inspiratie om opnieuw te beginnen en leer je om met alle facetten van je leven in verbinding te komen. ”De affirmatie die dit goed weergeeft kan luiden: ”Ik heb de kracht om los te laten en nieuw te beginnen. Ik laat mijn slachtofferrol nu los.” Haar elementen zijn Water en Aarde. De symboliek van de wilg heeft een licht en donker aspect.
(Bron: Sonja Werner – sjamaan.nl)
Faalangst
Enkele dagen voor de workshop voelde ik mij wat faalangstig. Ik betrapte mezelf er op dat ik aan het piekeren was over de ‘wat alsjes?’. Wat als het me niet lukt? Wat als ik een domme vraag stel of iets dom doe? Een drum bouwen ziet er best ingewikkeld uit. Ga ik dat wel kunnen? Ik had mezelf vroeger al wijsgemaakt dat ik niet goed was met touwen en knopen. Dus al dat onnodige piekeren zorgde voor extra onzekerheid. Maar ik was vastberaden en ging me niet laten tegenhouden door mijn onzekerheden. Alle begin is moeilijk en fouten maken is menselijk.
Dus daar stond ik dan met een bang maar excited hartje. Er was mij gezegd dat normaal gezien de workshops door gaan in groepjes van 4. Maar er waren 6 tafeltjes voorzien. Mijn hooggevoelig kantje had daar wel wat moeite mee. Maar ik nam me voor om het positief te bekijken. Uiteindelijk zijn we daar allemaal met hetzelfde doel. Dus ik liet mijn beperkende gedachten voor wat er waren en liet me onderdompelen in de ervaring.
We begonnen in een cirkel om een momentje te nemen voor onszelf om te landen. Na een korte meditatie voelde ik me al meer gegrond en rustiger vanbinnen. Nadien kregen we de kans om iets te delen over waarom we daar zijn en hoe we ons voelen. Ik dacht bij mezelf: ‘Ik ga die onzekerheid niet laten winnen.’, dus ik heb ze gewoon uitgesproken. Ik voelde me enorm opgelucht nadien. Het voelde als een eerste overwinning.
(Muziek: Native Prayer – Gerhard Fankhauser)
Mijn eerste sjamaanse reis
Nadien hebben we onszelf en onze drum cirkel (houten basis gemaakt uit wilgenhout) gereinigd. Zodat we met nieuwe energie aan onze drum bouw konden beginnen. Nadien mochten we allemaal gaan liggen met de drum cirkel op ons om de drum in te wijden tijdens een sjamaanse reis. En om onze spirit guides en ancestors te kans te geven boodschappen en energie door te sturen om in onze drum te steken. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt dus ik wist niet wat ik moest verwachten. Het was een heerlijke meditatieve, visuele, innerlijke reis begeleid op muziek.
Voor mij was het de mooiste, liefdevolle innerlijke reis die ik ooit gemaakt heb. Ik kwam terecht in een feeëriek bosrijk landschap. Het voelde aan als een mix tussen Avatar en Pocahontas om het was visueler te maken. Het voelde heel ancient, alsof ik beland was in een sacred space. Een soort aards paradijs. Het voelde mysterieus, maar ook warm en vertrouwd. Ik zag onderweg allemaal verschillende dieren en bloemen die me allemaal op hun eigen manier een boodschap kwamen brengen.
(Muziek: Forest Song – Mary Isis)
Mijn eindbestemming was een wilgenboom te midden van een bos. Maar het voelde niet aan als een donkere plek. Er waren overal natuurlijke lichtjes zoals vuurvliegjes. En de boom zelf gaf ook licht. De wilg was omringd door zacht mos dat me uitnodigde om tussen de met mos bedekte wortels van de boom te gaan liggen. Ik voelde me gedragen door de wilgenboom die in dat moment Moeder Natuur symboliseerde voor mij. Terwijl ik daar lag te genieten van de rust vroeg Robin, die de reis begeleidde, aan de spirit guides en ancestors om naar voren te komen en bij mij te gaan staan. Wat ik in dat moment gevoeld en gezien heb zal ik nooit vergeten.
(Muziek: Ancient Mother – Robert Gass)
Oerkracht
Ik voelde verschillende energieën naar voren komen. Ik voelde de aanwezigheid van mijn moeke en vake dichtbij mij. Het voelde alsof ze over mij waakte, elke dag opnieuw. Dan voelde ik een kat die bij mij kwam liggen. Het was mijn kat Minneke die ik lang geleden heb moeten afgeven. De tranen sprongen in mijn ogen. Ik voelde zoveel warmte, geborgenheid en liefde. Ik zag ook een fel licht. Het was een gedaante maar ik kon niet zien wie het was. De energieën die ik niet kon zien voelde als een oerkracht die aanwezig waren om mij letterlijk kracht te geven vanuit Moeder Natuur. Er waren ook nog steeds veel dieren rondom mij aanwezig. Het voelde zo goed om op die plek te zijn. Alles voelde in balans en harmonieus gevuld met liefde. Ik had hun boodschap duidelijk gehoord. ‘Spread love, not hate. Because love conquers all. And we are all here to guide you through your journey.’
(Muziek: Wise Grandmothers – Tara Wild)
Ik was helemaal van mijn melk. En we waren nog niet eens begonnen. Het voelde alsof mijn brein niet kon verwerken wat er net gebeurd was en ik het allemaal verzonnen had. En toen moest ik denken aan wat de docente tijdens mijn opleiding intuïtief coachen had gezegd. Als je boodschappen doorkrijgt vul je die vaak zelf in met je verbeelding of gedachten. Maar ze zijn er niet zomaar. Ik mag het echt omarmen. Dus ik probeerde er niet meer te veel over na te denken en het gewoon over me heen te laten komen.
Het echte werk kon beginnen.
Ik dacht dat de meest intense ervaring al achter de rug was. Maar dat was niet het geval. Het maken van de drum was een intens proces van bloed, zweet en tranen. Letterlijk. Ik ben mezelf tijdens het bouwen van m’n drum meerdere keren tegen gekomen.
Van onzekerheid naar zelfvertrouwen.
Van twijfel naar actie.
Van klein naar groot.
Van frustratie naar vreugde.
Stapje voor stapje.
You have to let go of control and go with the flow. Want het proces laat zich niet forceren of versnellen.
Tijdens het maken van de drum had ik de hele tijd dit nummer in mijn hoofd: Savage Daughter – Ekaterina Shelehova.
In het volgende stukje neem ik je mee in het proces en hoe ik mezelf daarin ben tegenkomen en nog beter heb leren kennen.
How it started
Bij de start voelde ik mij enorm onzeker. Ik had angst om iets fout te doen en te falen. Tot mijn eigen verbazing was ik niet bang om vragen te stellen. Ik had vroeger enorm veel stress en schrik om vragen te stellen. Vooral uit angst om dom over te komen en uitgelachen te worden. Maar ik voelde me daar zo op mijn plek. Gedragen door de groep en door mijn spirit guides. Ik moest en zou, ondanks mijn faalangst, slagen. Vooral ook uit respect voor het hert en de wilg die een deel van hun gegeven hebben voor mij om dit project mogelijk te maken. De start van de drum bouw stelde mijn geduld enorm op de proef. Zestig gaatjes maken in de huid om nadien te kunnen verbinden via touw met de cirkel van wilgenhout. Eerst was er die onzekerheid om een gaatje fouten te prikken. Want als het te dicht bij de rand stond ging het scheuren. Maar die onzekerheid maakte na twintig gaatjes plaats voor ongeduld. Er leek geen einde aan te komen. Het was een mooie les in het hier en nu zijn en blijven. Want wie weet is het wel de enige drum die ik ooit bouw? (Haha probably not.. 😜) Het was uiteindelijk toch een opluchting wanneer alle gaatjes gemaakt waren.
De strijd met onzekerheid.
We waren nog ver verwijderd van de afgewerkte drum. Althans dat leek toch zo. Na de lunch was het tijd om aan het touwwerk te beginnen. Het stuk waar ik het meeste voor gevreesd had. Want ik ben niet goed met alles wat met naald, draad of knopen te maken heeft. Dat is toch wat ik mezelf had wijsgemaakt. Opnieuw werd ik verbaasd door mijn eigen kunnen en hoe vlot het ging. Opnieuw verdween mijn onzekerheid en maakte het plaats voor (zelf)vertrouwen. Het voelde goed om mezelf het tegendeel te bewijzen. Ik bleef ondertussen veel vragen stellen zonder schaamte. Ik wou echt elke stap begrijpen.
Het touwwerk vergde kracht, doorzettingsvermogen en durf. Ik had vaak schrik om de huid te scheuren door te hard te trekken. Ik liet me dan ook regelmatig helpen om kennis op te pikken met mijn ogen en om zeker te zijn dat ik het juist deed. Ook hierin zat een mooie boodschap dat ik het niet alleen hoefde te doen en dat je samen altijd sterker staat. Mijn (zelf)vertrouwen groeide. Ik zag stilaan mijn drum en die van de anderen tot leven komen. Het was een machtig gevoel. Voor het handvat was er echt brute kracht nodig om de touwen mooi bij elkaar te krijgen. Het zweet liep over mijn rug. De drum vroeg letterlijk om mijn fysieke en mentale kracht. Maar teamwork makes the dream work. 💪
Frustratie tot bloedens toe.
Ik had ervoor gekozen om een kristal aan de achterkant van mijn drum te bevestigen aan het handvat zodat ik tijdens het spelen extra gedragen word door zowel de energie van de drum, als van het kristal. En om zo ook die energie te kunnen delen. Maar om die te bevestigen moest ik naald en draad gebruiken. Lap, daar is die onzekerheid weer. En deze keer kwam de weerstand van mijn innerlijk kind naar boven. Yuk, naaien, dat wil ik eigenlijk echt niet na al dat harde werk. Ze zeggen vaak dat de laatste loodjes het zwaarst wegen. En dat was hier niet anders. Ik had moeite met me aan het proces over te geven. Ik was moe en op dat moment gefrustreerd. Daardoor kon ik de naald en draad niet met zachtheid benaderen. Dat heeft ervoor gezorgd dat mijn draad enkel keren gebroken is en ik met de naald in mijn vinger zat. Frustratie tot bloedens toe. En toen dacht ik bij mezelf ‘Achja, dit is opnieuw een les in geduld en mild blijven.’ Ik ben toen gekalmeerd en met de hulp van Robin is het gelukt om het kristal te bevestigen.
Het kristal dat ik gekozen heb is mahonie obsidiaan.
Betekenis: aardende werking, werken met voorouders, oerkracht, generationele patronen, healing, stimuleert zelfontwikkeling, brengt de waarheid/verdoken emoties aan het licht, kan als een spiegel werken, verminderd negatieve energie.
En daar was ze dan. Mijn eigen sjamaan drum. Na veel bloed, zweet en tranen mocht ik mijn eigen drum aanschouwen. Ik ben er echt helemaal verliefd op. Ze voelt en klinkt heel krachtig. Ik voel dat ik samen met haar nog veel mooie dingen ga beleven. Ik kan niet wachten om ze te gebruiken tijdens 1:1 sessies, vrouwencirkels en gatherings. Ze heeft mij al hele waardevolle lessen geleerd nog voor ze functioneel was.
Ik trok op het einde van deze bijzondere workshop nog enkele orakelkaartjes om deze bijzondere ervaring nog wat extra kracht bij te zetten.
Rebirth: ‘This cycle of rebirth you are experiencing follows a considerably challenging time. Any tears you may have shed have cleared the way for what has been gestating, which is now ripe and ready to emerge. That which no longer serves you needs to be put to rest so that a freshness and newness of spirit can make itself known to you. Sometimes birth can be painful, particularly in the passage just before delivery, yet what emerges can be fresh and beautiful. Be with the emergence of this next cycle with faith and grace.’
Release: ‘Now is the time to let anything in your life fall away that is no longer useful or needed for the emerging expression of who you are. Allow yourself to gradually shed what has become burdensome and no longer congruent with your soul’s purpose. Conserve your energy by allowing yourself more rest while at the same time making preparations for the winter season. Look especially for your material possessions and be brutally honest with yourself as you discern which of these can be given away or somehow released. Consider shedding relationships that have served their purpose and are no longer viable, as well as work or a job that has become devoid of interest and passion. With release comes a sense of being much lighter, just like the trees that openly bear their nakedness once their leaves have departed and give room for whatever new. Life is ready to birth following a period of quiet and gestation. So let go of whatever has outlived its purposefulness and trust that something else will take its place.
Deze boodschappen kwamen echt enorm binnen na de intense workshop. Ik werd uitgenodigd om mijn onzekerheden los te laten. Dat ik in alle rust mijn drum mag verkennen en ontdekken. Om er dan na een tijd van rust en bezinning mee naar buiten te komen en mensen mee te raken en te inspireren. WAUW, wat een dag.
Nogmaals bedankt om mijn verhaal te lezen en mee te beleven. Ik hoop dat je nieuwsgierigheid is aangewakkerd en dat je nu zelf benieuwd bent naar wat de klank van een sjamaan drum met je kan doen. Ik sta alvast met open armen en veel liefde te wachten om je te ontvangen als je graag die ervaring met mij wil delen.
Ik hoop je ooit eens te mogen ontmoeten om samen te chanten, dansen, delen, helen en het leven te vieren. ♡
Met licht en liefde,
Anne ♡
Link naar pagina over de vrouwencirkels.